Lucilla Galeazzi

Voglio una casa, la voglio bella
Piena di luce come una stella
Piena di sole e di fortuna
E sopra il tetto spunti la luna
Piena di riso, piena di pianto
Casa ti sogno, ti sogno tanto
Diridindindin, Diridindin…

Voglio una casa, per tanta gente
La voglio solida ed accogliente,
Robusta e calda, semplice e vera
Per farci musica matina e sera
E la poesia abbia il suo letto
Voglio abitare sotto a quel tetto.
Diridindindin, Diridindin…

Voglio ogni casa, che sia abitata
E più nessuno dorma per strada
Come un cane a mendicare
Perchè non ha più dove andare
Come una bestia trattato a sputi
E mai nessuno, nessuno lo aiuti.
Diridindindin, Diridindin…

Voglio una casa per i ragazzi,
che non sanno mai dove incontrarsi
e per i vecchi, case capienti
che possano vivere con i parenti
case non care, per le famiglie
e che ci nascano figli e figlie.
Diridindindin, Diridindin…

Ik verlang naar een huis

Ik zou een huis willen, een mooi huis
stralend als een ster,
gevuld met zon en met geluk
en boven het dak schijnt de maan
gevuld met gelach en ook met tranen…
Huis, ik droom van je, ik droom zo hartstochtelijk van je…
Diridindindin, Diridindin…

Ik wil een huis voor heel veel mensen
het moet stevig en gastvrij zijn
sterk en warm, eenvoudig en echt
We maken muziek van ’s morgens tot ’s avonds
En poëzie mag er zijn bedje spreiden
Onder zo’n dak wil ik wonen
Diridindindin, Diridindin…

Ik wil dat ieder huis bewoond is
en dat niemand meer op straat moet slapen
en als een hond moet bedelen
omdat hij niet meer weet waar naar toe
zoals een beest waarop men spuwt
en niemand, maar dan ook niemand die helpt
Diridindindin, Diridindin…

Ik wil een huis voor jongeren
die niet weten waar mekaar te ontmoeten
en ook voor ouderen: huizen groot genoeg
om te kunnen leven met wie hen aan het hart ligt
betaalbare huizen voor gezinnen,
en waar zonen en dochters geboren kunnen worden. 
Diridindindin, Diridindin…