Op een mooie regendag…

Gepubliceerd door Ann op

Op een mooie regendag…

“Eens benieuwd hoeveel afmeldingen er nog binnenkomen”, kreeg ik vanmorgen te horen toen ik alvast de tafel dekte om ’s middags een groepje Ekelaars te verwelkomen.
We hadden afgesproken om met een klein groepje twee moestuinen te bezoeken waarin getuinierd werd volgens de “niet-spitten” methode van Charles Dowding.

Maar dat was dus buiten de motivatie van dit selecte clubje gerekend! Tot de laatste man en vrouw waren ze op het appel, regen en wind trotserend…

Eerst gingen we de tuin van Jan bezoeken, die op een kleine oppervlakte midden in een woonwijk in het zanderigste deel van de Kempen, erin slaagt om zichzelf en zijn partner ruim van groenten te voorzien, en bovendien nog over te houden.  Jan is dan ook niet aan zijn proefstuk: Hoewel zijn huidige tuin pas zijn tweede seizoen beleeft, heeft hij elders al mooie en vruchtbare tuinen ontwikkeld.

Net toen we ons bezoekje aan Jan afrondden, hield het op met zachtjes regenen, en de pan warme ribollita die bij ons thuis al stond te pruttelen (met dank aan de goede zorgen van manlief) kwam dus van pas om weer op temperatuur te komen…

Een korte rondgang door onze eigen tuin nam de vorm aan van een hindernissenparcour, want om al te talrijke nachtelijke reeënbezoeken aan onze tuin te voorkomen, zijn er en der versperringen aangebracht.
Maar we hadden nog een ander bezoekje op de agenda:

In de namiddag namen we een kijkje in de Oevervloed, de weelderige bloemen-en-groententuin van Merel en Steven.
Hun tuinier-ervaring is véél beperkter dan die van Jan, maar hun vingers blijken er niet minder groen om.
Hun cirkelvormige tuin, gecentreerd rond een kruidenspiraal, is ook pas twee jaar oud, en in oppervlakte niet groter dan die van Jan, maar ook zij verwachtten dat ze doorheen het jaar geen groenten meer moeten kopen (op een ui of wat knoflook na, groenten die het voorlopig bij hen minder goed lijken te doen).

Als ook hier de regen harder begint te vallen, nodigt Merel ons binnen uit voor een kopje versgeplukte kruidenthee…

Dankzij de alertheid van Griet vertrokken we nog net op tijd om het hele groepje weer veilig en wel op de trein richting Herentals te zetten…

Wat we onthouden van deze dag? Dat we moeten zorgen dat als we naar Ekelen verhuizen, we allemaal al minstens een kuub compost mee kunnen brengen!


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.