In Herentals aan de Hemelboog
In Herentals aan den hemelboog
rees zojuist een sterre
die torende boven Eek’len hoog
te zien van heinde en verre
In ’t schijn van haar licht op ‘t Kempenzand
zag ik plotsklaps en terstond
een beeld vlijmscherp op mijn netvlies gebrand
een huis dat er gisteren niet stond
’t Was groot, van hout, met bomen omgeven
en bloemen en weeld’rige planten
’t Leek of er vele gezinnen verbleven
als buren, niet als verwanten
In tijden van afstand en dure grond
hadden zij zonder blozen
– ’t klimaat bedreigd, ‘t milieu ongezond –
bewust voor dit wonen gekozen
Ze zorgen voor ‘t land en voor elkaar
en zijn van ‘delen’ doordrongen
En telkens ze klinken op ’t nieuwe jaar
wordt er gedanst en gezongen
0 reacties